XX. mendeko bigarren hamarkadaren hasiera arte, espartzugin bakoitzak zuzenean saltzen zien eskaria egiten zioten erabiltzaileei edo bitartekariei.

Inguruko herrietan ere ibiltzen ziren, eta kasu batzuetan Sesmatik urrun ere joaten ziren bere produktuak eskaintzera eta erabiltzearen poderioz hondatuta zeudenak konpontzera. Praktika hau ohikoa izan da joandako garaietan, eskuz egindako artikulu asko merkaturatzeko unean.

Espartzua josten.