Ruper Ordorika Ezkurdiak (Oñati, 1956) ibilbide oparoa du euskal musikari eta abeslari modura. Lau hamarkada baino gehiago daramatza euskarazko sorkuntzan eta erreferentzia aberats eta ordezkaezinak eskaini dizkio euskal hizkuntza eta kulturari. Ordorikak hizkuntza beti izan du presente bere kultur sormenean eta euskal kantagintza muga berrietara zabaldu du, euskaratik eta euskaraz.
Bakarka zein taldean, hamaika modutara aritu da kantuan eta rocka nahiz kantu tradizionala uztartu ditu. Euskal Herriko musikariekin ez ezik, nazioartekoekin ere aritu izan da elkarlanean eta literatura eta artearekiko zubiak landu izan ditu.
Bere lehenengo diskoa, "Hautsi da Anphora", 1980an argitaratu zuen eta, gaur arte, 28 dira dagoeneko kaleratu dituen lanak. Bere ibilbide musikala Gasteizko eta Bilboko hainbat lankidetzarekin hasi zen eta Ordorikarentzat funtsezkoa izan zen Banda Potten sorkuntzan parte hartzea. Bertan, Bernardo Atxaga edo Joseba Sarrionandia bezalako idazleekin aritu zen elkarlanean, euskal kantagintzaren eraldaketa garai betean. Hasiera batean rock anglosaxoian zituen eraginei jarraitzen bazien ere, denborarekin euskarazko kantutegian murgildu zen.
Bere hurrengo lanek, hala nola, "Ni Ez Naiz Noruegako Errege" eta "Bihotzerreak", musika eta sonoritate arloan sakontzen jarritu zuten. New Yorken izandako egonaldi batek eragin handia izan zuen bere lanean, eta ordutik aurrera, disko bakoitzean musika esperimentazioaren aldeko apustua egin zuen, betiere bere euskal sustraiei eutsiz. "Hiru Truku" proiektua eta bertako baladak ere garrantzitsuak izan ziren bere ibilbidean, euskal kantutegi zaharra berreskuratuz eta interpretazio berritzaileak eskainiz. Hurrengo urteetan, hainbat disko kaleratu zituen, nazioarteko musikariekin elkarlanean arituz eta bere kantu propio eta pertsonalak landuz.